محمد اسکندری ::
دوشنبه 87/1/19 ساعت 12:57 عصر
اغلب گفته می شود که نقش گیتار در موسیقی فلامنکو بداهه نوازی است . زیرا نوازنده گیتار فلامنکو مجبور نیست قطعه از پیش تعین شده ای را نت به نت اجرا نماید . او آزاد است هر چه می خواهد بنوازد ، اما این آزادی به این معنی نیست که نوازنده درست در زمان اجرا آن قطعه را خلق می نماید . بر خلاف این تصور فعالیت نوازنده درهنگام اجرا خلق فوری قطعه نیست ، بلکه انتخاب عبارات اتصالی ، راسگوادوها و فالستاهایی است که او در اجراهای قبلی خود به دفعات از آن استفاده کرده است
نوازنده مجرب با اشکال گوناگون و تغیر یافته فالستاها و راسگوادوهایی که می نوازد نیز آشنایی دارد . او قادر است این اجزا را به اشکال گوناگون در کنار هم قرار دهد . به صورتی که با آیره و بافت موسیقایی آن قسمت خاص هماهنگ شود . به همین دلیل خیلی به ندرت پیش می آید که اجرای یک نوازنده در یک توکه خاص دقیقا مانند اجرای قبلی اش باشد . البته گاهی ممکن است نوازنده آنچه را قصد دارد بنوازد از قبل با دقت تمرین نماید ، اما بیشتر اوقات بخصوص در محافل غیر رسمی او تحت تاثیر احساسات خود به نوازندگی می پردازد . در هر دو حالت ، مشروط بر اینکه قواعد کمپاس رعایت شوند ، نوازنده مختار است قسمت های مختلف و ترتیب آنها را به دلخواه تغیر دهد و اگر جهت همراهی نوازندگی میکند ،آزاد است بر طبق سلیقه خود پاسخگوی نیاز رقصنده و یا خواننده باشد
منظور ما از نوآوری و یا ابداع ، هنری است که توسط آن موسیقی جدید برای گیتار خلق می گردد . و این پدیده ای نیست که به طور معمول و در حین اجرا در حضور عموم به وقوع بپیوندد . گر چه ممکن است به طور استثنایی و تحت شرایط خاص مانند حضور در خوئرگا ( جشن فلامنکو ) و یا هنگام همراهی آواز تکان دهنده یک خواننده ، نوازنده ای شدیدا تحت تاثیر قرار گیرد و ابتکاراتی در نحوه نوازندگی اش بوجود بیاید . بهر حال نوآوری ناگهانی در حضور عموم بسیار بندرت اتفاق می افتد ، چرا که نوآوری اصولا پدیده ای خصوصی می باشد و معمولا هنگامی حاصل می گردد که نوازنده با ساز خود خلوت می کند و به کشف قابلیت های آن و ایده های نوین می پردازد
چگونه بداهه نوازی کنیم ؟
هنرجوی علاقه مند قبل از اقدام به بداهه نوازی قطعات خود ، باید با تکنیک های اولیه فلامنکو آشنا بوده و قطعاتی را نیز قبلا بطور مرتب تمرین و اجرا کرده باشد . نیازی نیست که او با فالستاها و راسگوادو های فراوانی آشنایی داشته باشد تا از بین آنها انتخاب نماید ، اما کاملا ضروری است که او آیره فالستاها و راسگوادوهای محدود خود را عمیقا درک کرده باشد تا بتواند این قسمتها را به شیوه موسیقایی و به زبان فلامنکو در کنار هم قرار دهد. این قسمت ها باید به گونه ای تنظیم شوند که حرکت از یک قسمت به قسمت دیگر دارای روندی کاملا منطقی بوده تا در نتیجه نوعی سیر تکاملی در قطعه ایجاد گردد.
البته بسیار مشکل است که دستور العمل خاصی برا بداهه نوازی در نظر بگیریم ، با این حال شکی نیست که با نواختن بیش از حد ترمولو ، قطعه از حال و هوای فلامنکو دور خواهد شد و نمیتواند حالات رقص یا آواز را منعکس نماید . بر خلاف ترمولو نمیتوانیم برای راسگوتدو های ریتمیک در قطعه تکنوازی ، میزان خاصی تعین کنیم . برخی از نوازندگان در فاستاهای خود از راسگوادوهای ریتمیک فراوانی استفاده می نمایند تا با ایجاد ضربات محرک در ریتم ، تا حد امکان حال و هوای رقص و آواز فلامنکو را حفظ نمایند . از طرف دیگر برخی نوازندگان کمی ، و بعضی ها اصلا از راسگوادو استفاده نمی نمایند . در این مورد حق انتخاب با شماست
نوشته های دیگران()
