محمد اسکندری ::
چهارشنبه 87/1/21 ساعت 12:42 عصر
» حالت ساز:
توصیه می کنم برای شروع کار سعی کنین بیشتر روی حالت نشسته کار کنین. روی یک صندلی که ارتفاع معمولی داره بشینین، پای راستتون رو کمی بلند کنین (یا اینکه چیزی با ارتفاع حدود 10 سانتی متر زیر پای راستتون بذارین)، گیتار رو خیلی راحت روی پای راستتون بذازین و اَروم به بدنتون تکیه بدین. دقّت کنین که ساز باید کمی به طرف بدنتون مایل باشه و بازو و اَرنج دست راست کاملآ روی بدنه ی گیتار قرار بگیرن. این روش باعث بالانس کامل ساز میشه و دست چپ میتونه راحت روی دسته ی گیتار بالا و پایین بره.
» حالت دست چپ:
انگشت شست دست چپ باید کاملآ پشت دسته قرار بگیره بطوریکه اگه کسی از جلو دسته ی ساز رو نگاه کنه نباید بتونه انگشت شست دست چپ شما رو ببینه ضمنآ نباید شست خودتون رو زیاد به دسته ی ساز فشار بدین چون باعث خستگی مچ دست چپ میشه.
انگشت های دیگه ی دست چپ باید به صورت چکّشی روی دسته بشینن طوریکه فقط نوک انگشت با سیم ها تماس پیدا کنه، در غیر اینصورت صدا های تولید شده تمیز و شفاف نیستند.
» حالت دست راست:
مضراب رو باید در دست راستتون بگیرین (با انگشت شست و اشاره) بطوریکه نوک کوچک مضراب به طرف خارج باشه، انگشت های دیگه باید به هم چسبیده و زیز انگشت اشاره قرار بگیرن.
مچ دست راستتون باید کاملآ راحت و بدون گرفتگی باشه و همچنین محلّ برخورد مضراب با سیم ها باید 3 اینچ از پل گیتار فاصله داشته باشه.
دقّت کنین که ساعد راستتون رو با اَرامش و راحت روی بدنه ی ساز بذارین و هیچ فشاری رو وارد نکنین که باعث خستگی مفرط میشه.
» روش مضراب زدن:
مضراب نباید نسبت به سیم ها حالت عمودی داشته باشه چون صدای تیز و نامتعارف میده امّا اگه مضرابتون رو نسبت به سیم ها مایل بگیرین صدای تولید شده صاف و شفاف میشه و تعویض سیم ها هم به راحتی انجام می گیره.
بطور کلّی مضراب زدن دو نوع متفاوت داره، مضراب رو به پایین بیشترین کاربرد رو داره و همچنین برای تعویض سیم ها استفاده میشه امّا مضراب رو به بالا زمانی استفاده میشه که نیاز به حرکت های سرعتی و نواختن چندین نت پی در پی احساس بشه
نوشته های دیگران()
