محمد اسکندری ::
چهارشنبه 87/1/21 ساعت 12:58 عصر
گروه کامبائو
اعضای گروه:
ماریا دل مار رودریگوئز (لا ماری)
اِدواردو کازان (اِل اِدی)
پدیدار شدن گروه «کامبائو» بیشتر بصورت یک غافلگیری بزرگ بود. در میان تمامی انواع موسیقی تلفیقی، نوعی خاصی که این گروه «مالاگایی» ارائه کرده بسیار جسورانه است. صدا و فرمهای فلامنکو به همراهی موسیقی الکترونیک محصول کار آنهاست. این سبک منحصر به فرد که به Flamenco chill مشهور شده، هیچ کس نمی تواند فکرش را کند که از چه عناصر دم دست و راحتی تشکیل شده. و گذشت زمان حقانیت آنها را ثابت کرده است؛ بعد از سالها فعالیت، در حالی که دیگران عقب افتاده اند تعداد آلبومهای flamenco chill پیوسته در حال افزایش است. کامبائو در معدود گروههای است که توانسته به یک موسیقی تلفیقی دست یابد که هارمونیک و هماهنگ است.
اسم کمبائو از نام خیمه هایی گرفته شده که توسط مردم سواحل آفتابی بطور ابتدایی و سریع برای محافظت از آفتاب و باد برپا می شوند. این گروه به صورت سه نفره فعالیت خود را آغاز کرد: «لاماری»، «اِدی» و «دانی». باهم سه نفره در یک البوم دو CD که به همراهی هنرمندان مختلف اجرا شده بود حضور داشتند. این آلبوم با عنوان flamenco chill در سال 2002 توسط کمپانی سونی منتشر شد. این آلبوم که 8 آهنگ از کمبائو در آن جای داشت 90،000 نسخه فروش کرد. که البته در این زمان خبری از عنوان گروه کمبائو روی label آلبوم نبود.
در سال 2003 اولین آلبوم متعلق به خود گروه یعنی "Endorfinas en la mente" پدیدار شد. این آلبوم در بیش از 20 کشور منتشر شد، که حدود 80،000 نسخه فروش کرد و جایزه Premio Ondas را برای بهترین خلاقیت موسیقیایی دریافت کرد. بعد از آلبوم "Pokito a poko" در سال 2005 «دانی» گروه را ترک کرد، اما «لا ماری» و «اِل اِدی» به خلق فضاهای احاطه کننده ای که از ابتدا نیز با اقبال خوبی روبرو بود ادامه دادند.
با همراهی صدای امواج، ماسه های نرم، دوستان و موسیقی، «کامبائو» (سایه بان) دیگر تنها یک فضای موقتی که از گلیم و متکا روی ساحل برپا شده و با شعله های آتش روشن شده نیست، بلکه جایی است که خوشی ساده و زنده بودن تنها چیز مهم است.
با انتشار اولین آلبومشان Flamenco Chill، کامبائو به یکی از موفق ترین گروهها تبدیل شد. ترکیب آرامش (chill out) و فلامنکو (famenco) باعث سوق به سمت یک مفهموم موسیقیایی شد که هم اسپانایی و هم جهانی است.
در سومین آلبوم گروه، Pokito a Poko، صدای لاماری به آرامش و وقار موجود در ریتمهای کامبائو اضافه شده است، که اشتیاق را به کلمات القا می کند، اشتیاق یک امید متقاعد. او می گوید: «من نمی خواهم با ترسهایم زندگی کنم، من ترجیح می دهم که تسلیم رویاهایم شوم.»
موسیقی chill out (آرامش بخش) با انواع دیگر موسیقی الکترونیک این تفاوت را دارد که سعی نمی کند به ریتمهای نشئه کننده و یا گوشخراش دست پیدا کند؛ بر عکس این موسیقی با تمپوی آرام اجرا می شود؛ درست بر خلاف خصوصیات دیوانه وار و سرگیجه آور زندگی شهری در جامعه جهانی امروز.
از بخت مساعد ترکیب احساسات شدید، حرارت فلامنکو، بولریاس، تانگوس، رومباس، و موسیقی الکترونیک آرامبخش، کمبائو را نتیجه می دهد.
برای این گروه دوستان و هنرمندان موسیقی «زنده بودن و همانطور که باید باشد پروش و تکامل، رشد و وفق دادن خود با محیط» است. چیز جالب در باره طرح پیشنهادی آنها پیوند هماهنگ سنت و ابتکارات تکنولوژیک است، در حالیکه کلمات یک فضا از تطهیر موسیقایی را ایجاد می کنند.
کامبائو، علاوه بر یک موسیقی، یک مانیفست میل به زندگی با معنی در میان دیگر مردم بودن و برای دیگر مردم بودن است، زیرا «انجام دادن کارها فقط به منظور خود آنها ارزش ندارد.»
توجه : پسورد فایلهای زیپ، www.harmonia.ir می باشد.
|
Title |
Run Time |
File Size (KB) |
Download |
1 |
Mi primo Juan |
03:05 |
1,436 |
|
2 |
Pokito a poko |
03:27 |
1,620 |
|
3 |
Ulere |
04:31 |
2,108 |
|
4 |
Camino interior |
04:20 |
2,016 |
|
5 |
Roe por la escalera |
04:10 |
1,942 |
|
6 |
Dibujo en el aire |
04:36 |
2,152 |
|
7 |
Como la luz |
04:04 |
1,895 |
|
8 |
Sueno y muero |
03:47 |
1,759 |
|
9 |
Como lo siento |
03:21 |
1,570 |
|
10 |
Chicuelo |
04:04 |
1,896 |
|
11 |
Te la creio tu |
03:25 |
1,551 |
|
نوشته های دیگران()