Apoyando:

 کلمه اسپانیایی به معنی تکیه است . تکنیک دست راست که برای اجرای ضربه ، انگشت به سیم بعدی تکیه می کند و صدای قوی تری نسبت به حالت تیراندو به وجود می آورد .

  Tirando:

 ضربه مخالف با آپویاندو می باشد . به این ترتیب که انگشت به جای تکیه دادن روی سیم بعدی ، ضربه خود را میان سیم و کف دست (در هوا) تمام می کند .

  Picado:

 تکنیکی است جهت نواختن عبارت تک نتی گام مانند (ملودی) که با توالی انگشتانa , m , i نواخته می شود .

  Rasgueado:

  راسگوآدو به دو بخش تقسیم می شود : راسگوآدوی معمولی (چهارتایی) و راسگو آدوی پنج تایی

 راسگوآدوی معمولی : که در آن انگشتان دست راست جمع شده و سپس به ترتیب (  e , a , m , i ) روی سیم ها فرود می آیند.

 راسگو آدوی پنج تایی : که مانند راسگوآدوی معمولی است ، با این تفاوت که یک ضرب برگشتی با انگشت i به آخر آن اضافه می کند .

 شما میتوانید اجرای این تکنیک را به صورت تصویری و با حجم 643 کیلوبایت توسط خوان مارتین از اینجا دانلود کنید

  Golpe:

  یکی دیگر از تکنیک های مهم و حیاتی فلامنکو ، گلپ نام دارد که عبارت است از ضربتی نسبتا آهسته که بر روی گلپیدور توسط نوک انگشت a (ناخن و گوشت هر دو) یا  با دو انگشت a و m زده می شود .

  Ligado:

  عملی است که به وسیله آن یک نت توسط دست چپ ایجاد می شود و بر دو نوع است                                                1.چکشی : که برای اجرای آن انگشت دست چپ روی نت مورد نظر کوبیده می شود .                                                2.کششی  : که برای اجرای آن انگشت دست چپ سیم را به طرف پائین کشیده و نت مورد نظر را به صدا در می آورد .

  Ayudado:

 آیودادو یک تکنیک زیبا و موثر در موسیقی فلامنکو می باشد که در آن یک نت بم (روی سیم های باس) توسط p که با یک نت زیر (روی سیم های زیر) توسط i دنبال میشود ، اجرا می شود .

  Alzapua:

 تکنیکی است که در آن فقط از انگشت p استفاده می شود و اکثرا دارای سه مرحله می باشد . 1. یک ضربه رو به پائین   2. یک ضربه رو به بالا 3. یک نت ملودی که به صورت آپویاندو نواخته می شود . که البته هر سه مرحله از انگشت p استفاده می شود .

  Tremolo:

 تکنیکی بسیار زیبا و آرامش بخش که بیشتر در تکنوازی مورد استفاده قرار می گیرد و شنونده با شنیدن ترمولو فریب می خورد و در خیال خود دو گیتار را تصور می کند . این تکنیک در فلامنکو بر خلاف ترمولو کلاسیک (که چهار تایی است و به صورت p,a,m,i ) در دسته های پنج تایی ( به صورت p , i , a , m , i  یک نت باس و چهار نت زیر) اجرا می شود .

Apagado:

نوشته های دیگران()

کنسرت فلامنکو به سرپرستی مهدی محقق و هنرنمایی افشین عزیزی در ساز گیتار ، مهرداد علیزاده و بهروز فرمانی در همراهی پالماس و کاخن و حضور نرگس فلاح پسند (ویولن سل ) دو شب متفاوت را در فرهنگسرای هنر سپری کرد

بخاطر  می آورم  که  در   مصاحبه ای  که از پاکو د لوسیا در یکی از مجلات خوانده بودم
پاکو دلو سیا گفته  بود   :  هنگامی  که بر روی سن می روم  این صدای تشویق مردم و
گفتن مردم هست که به من روحیه می دهد تا  اجرای  خود  را به نحو احسند oley فریاد 
به پایان  ببرم  .  در  اجرای شب اول گروه فلامنکو این صدای گیتار بود که  سکوت را در
  فضایی      ساکت    می شکاند   نه تشویق  مردم در میان اجرای قطعات  .  در مصاحبه
هایی  که با آقایان  فرمانی  و  محقق انجام دادیم آنها به این نکته اشاره داشتند که جو
حاکم  بر  کنسرت بسیار  سنگین بوده  و  در اجرای هر قطعه سعی می کردیم زودتر  آن
قطعه را به پایان ببریم  .  البته  این  نکته  کاملا  مشهود  است  که ا جراهای  شب  اول
همواره از کاستی هایی برخوردار است . یکی از این کاستی  ها در شب اول  صدابرداری
بود که به طرز قابل توجهی تاثیر منفی بر اجرا ها می گذاشت . اجرا ، قطعات به درستی
انجام میشد ولی چون صدا کافی نبود حس فلامنکو به شنونده منتقل نمی شد

در شب دوم صدابرداری به شکل قابل توجهی بهتر شد و شنونده را وادار به عکس العمل
می کرد .  بارها  در  شب  دوم  شاهد  تشویق  های مردم در حین اجرای قطعات بودیم
شاید  اجرای  شب دوم این گروه مدتها در خاطرات مخاطبین فلامنکو بماند .اجرایی تقریبا
بدون اشکال ، تکنیکی و سرعتی از گیتاریست ها و همراهی فوق العاده کاخن و پالماس
فضایی  مطلوب  را بوجود  آورده بود . لبخند رضایت مردم پس از اجرای شب دوم گواه این
مطالب است
در شب اول کنسرت سر موقع برگزار شد و تاخیری نداشت در شب دوم هم به همین
شکل . استقبال مردم نیز از این کنسرت بسیار خوب بود در شب اول 30 صندلی خالی
در سالن وجود داشت و در شب دوم صندلی خالی تا جایی که توجه کردم وجود نداشت

طراحی و رنگ بندی سن در این

کنسرت تحسین برانگیز بود

از  لحظاط  زیبا  در  این  کنسرت  می توان  به  یک دقیقه سکوت به مناسبت درگذشت بابک بیات اشاره  کرد  . این کنسرت تفاوتهایی با کنسرت های اخیر فلامنکو در ایران داشت . همراهی ویولن با گیتار برای اجرای قطعات مانولو سانلوکار طرحی نو
در کنسرت فلامنکو برگزار شده در فرهنگسرای هنر بود . میتوان گفت نرگس فلاح پسند و صدای ویولن او بارها در طی این دو شب ، تحسین همگان را برانگیخت

مهرداد علیزاده در این کنسرت تفاوتهای بسیار ز یادی با اجرایی که به همراه حسین کمانی و دانیال صادقی در کرج داشت کرده بود . استفاده از سازهای جدید ، حفظ کمپاس و همراهی با گروه ( نه تک نوازی ) نکاتی بود که این بار در اجرای او بر روی سن دیدیم . بهروز فرمانی نیز میتوان گفت در هر دو شب بدون نقص به همراهی پالماس و کاخن با گروه پرداخت

افشین  عزیزی نیز تفاوت های  بسیاری  با اجراهایی که در مرحله مقدماتی انجام داده بود داشت او در قطعات سولوی  خود بخصوص در شب دوم بسیار موفق ظاهر شد . با این سن کم برای او آینده خوبی را پیشبینی می کنیم. او در شروع کنسرت با قطعه ای در دستگاه سویاناس به همراه مهدی محقق به هنرنمایی پرداخت

در قطعه دوم کنسرت مهدی محقق در دستگاه تانگو قطعه ای از چیکوئلو را اجرا کرد . او چندی پیش در جشنواره فلامنکو این قطعه را به روی سن برده بود .   اجرای خوبی بود ولی او در جشنواره این قطعه با سرعت  و  جسارت  بیشتری اجرا کرد . از لحاظ تکنیکی عالی بود ولی از لحاظ سرعت همانند جشنواره نبود . در هر صورت اجرای همچین قطعه ای آن هم از چیکوئلو در ایران ما را به آینده این موسیقی در کشور امیدوار تر می کند
مهدی محقق در شب دوم قطعه ای را در دستگاه بولریاس اجرا کرد که از لحاظ تکنیکی و سرعتی جایی برای انتقاد در این اجرای او وجود ندارد . حفظ ریتم و کمپاس ، سرعت در زدن پیکادو ، انتخاب فالستا های مشکل از خصوصیات بارز اجرای او در شب دوم بود

قطعه  منتخب  این  گروه  از  نظر سایت فلامنکو نیوز قطعه تانگو بود که فالستا های مختلفی از نوازندگان مختلف در آن تنظیم شده  بود  تسلط  مهدی محقق و افشین فرمانی ، همراهی فوق العاده بهروز فرمانی و مهرداد علیزاده در این قطعه تشویق های  بسیار  زیادی  را   به همراه داشت  .  آنها  در هر دو شب در آخر کنسرت بخاطر تشویق های مردم این قطعه را دوباره اجرا کردند . در شب دوم نیز مردم همراه با این قطعه با آنها به همراهی پالماس پرداختند
 

قطعات اجرا شده توسط این گروه در فرهنگسرای هنر

در پارت اول : 

      1- سویاناس ( فولکور)        2- تانگو(چیکوئلو)         3- الگریاس(توماتیتو)      4-وردیاس(خراردو نونز)

           5- فاندانگو( از چند آهنگساز)     6-گرانادیناس(خراردو نونز)      7- ناسنسیا( مانوئل سانلوکار)

قسمت دوم:

   1-بولریاس (ازچند آهنگساز)      2- سولئا پور بولریاس(توماتیتو)        3- تانگو( از چند آهنگساز)

 4-بولریاس (پاکو دلوسیا)    5- تانگو(توماتیتو)  6- باران(مهدی محققی)  7- رومبا( مهدی محففی و افشین عزیزی)

                                                  8-فاروکا (مانوئل سانلوکار)

نوشته های دیگران()

تاریخچه پیدایش و تکامل گیتار

در قرن شانزده این دو ساز در اسپانیا بسیار رایج بودند و نوازندگی با انگشت به حدی عمومیت پیدا کرد که پسوند de mano در این کشور به کلی از اسم این سازها حذف شدند.

ویوئلا (یعنی نوع اشرافی گیتار ) در اسپانیا به منزله لوت در سایر نقاط اروپا بود. در طی قرن شانزده گیتار در دربار فرانسه دوران اوجی را پشت سر گذاشت.

لوت

ادامه مطلب...

در آن زمان گیتار چهار کر (" Choeurs این کلمه معادل انگلیسی آن course است

، در اصل به معنی هم آهنگی و همسرائی است ولی در اینجا به معنی سیم های جفت که گاهی با اکتاو یکدیگر کوک میشده اند.به این ترتیب مثلاً گیتار پنج کر دارای ده سیم بود که دوتا دوتا با هم کوک میشدند".) وجود داشته گر چه در اوایل قرن هفدهم گیتار چهار کر همراه با ویهوئلا جای خود را به گیتار پنج کر دادند.

لیر

ظاهراً در قرن شانزدهم میلادی بود که گیتار پنج کر در اسپانیا ظهور کرد.در اوایل قرن هفده گیتار پنج کر در اسپانیا طرفداران زیادی داشت و در کشورهایی چون فرانسه و ایتالیا نیز رواج یافت.

در این عصر، گیتار در اسپانیا سازی مردمی بود در صورتی که در ایتالیا تا حد بسیار زیادی یک ساز اشرافی به شمار می آمد.در نیمه قرن هجده هنوز هم گیتار پنج کر ساخته میشد ولی کمیت آن رو به کاستی میرفت.ضمناً گیتارهای این دوره اندک تفاوتی با گیتارهای قرن هفده داشتند.

سالهای 1770 و 1780 گیتار پنج کر جای خود را به گیتار شش کر تغییر داد و در فرانسه و ایتالیا گیتار با سیمهای ساده جای گیتار با سیمهای جفتی را گرفت .در فاصله سالهای 1770 تا 1850 روی ساختمان آن تجربیات فراوانی به عمل آمدو عاقبت تمام این کارها منجر به خلق گیتار مدرن گردید.در سال 1780 ،گیتار شش کر به اسپانیا معرفی گردید و بسیار رواج پیدا کرد.

اسپانیاییها در فنون ساختن این ساز به طور چشمگیری پیشرفت کردند.

بیشتر این نوع گیتارها در اسپانیا از جنوب گشور آمده بودند.شهر کدیز که در نزدیکی سویا واقع شده بود، مرکز عمده تولید گیتار محسوب میشد. در ضمن گیتارهای ساخت ای دو شهر (کدیز و سویا ) بسیار پر نقش و نگار بودند.

پرتغالیها نیز در ساختن گیتارهای شش کر رهروی اسپانیایی ها بودند.

اسپانیایی ها مثل پرتغالی ها سالهای زیادی پس از باب شدن گیتار با شش سیم ساده همچنان گیتار شش کر را ترجیح میدادند.

البته این کار ناشی از بی اطلاعی آنها نبود. در حقیقت مردم این دو کشور کاملاً در جریان تغییر و تحولات گیتار شش سیم تکی در سایر نقاط اروپا بودند و لیکن اسپانیاییها از توانایی گیتار شش کر در همراهی آوازهای اندلسیایی و رقصهای آن کاملاً مطلع بودند و به این خاطر مدتهای مدیدی پس از باب شدن گیتار شش سیم تکی همچنان از گیتار شش کر استفاده میکردند.

اواخر قرن هجده و اوایل قرن نوزده دورا تحول گیتار محسوب میشود و فرانسویها و ایتالیایی ها در امر تبدیل گیتار به یک ساز شش سیم ساده و نیز تدوین کوک مدرنپیشگام بودند.

در طی این سالها گیتار با شش سیم ساده نسبتاً شکل استانداردی پیدا کرد و نیز همراه با رایج شدن سیمهای تک،خرک گیتار نیز تغییراتی یافت به صورتی که سیمها به آن گره میخوردند.ترقی چشمگیر گیتار در اوایل قرن نوزده یکی از نمات برجسته تاریخ آن است

گیتارهای ساخت آنتونیو د تورس خواردوی اسپانیایی (Antonio de Torres Jurdo) 1892-1817شباهتهای کامل خود را به گیتارهای امروزی نشان میدهند.

تورس مشهور ترین و پیشروترین گیتار ساز جهان به شمار می آید.

از تحولات بعدی که در گیتار بوجود آمد، نایلومی کردن سیمهای گیتار است.نخستین سیمهای نایلونی، ساخت کارگاه سیم سازی آلبرت آگوستین (Albert Augustine)بود.

قبل از این سیمهای زیر گیتار همه از جنس روده (زه) و سیمهای باس آن از جنس ابریشم نتابیده بوده که نوار فلزی به دور آن می پیچیدند.

این نوع سیمها اشکالات قابل ملاحظه ای  داشتند. ازجمله اشکالات آنها میتوان به آسانی از کوک خارج شدن آنها،مقاومت کم و عدم یکنواختی ضخامت آنها بود که ارتعاشهای غلطی را به دنبال داشت.

همانطور که معرفی و ساخت گیتار مدرن را به تورس نسبت میدهند، عامل غنای موسیقایی و فنی این ساز را نیز عموماً به فرانسیسکو د آسیس تارگا ایکسیا (Francisci de Asis Tarrega Eixea 1852-1990)نسبت میدهند.

تارگا نوازنده بزرگی بود که اصول تکنیکی محکمی برای این ساز پایه گذاری کرد و اما تحول وسیع این

ساز را بیشتر مرهون فرناندو سور (Fernandi Sor)ودیونیزیو آگوادو که هر دو اسپانیایی هستند میدانند.

در واقع اسپانیا تنها کشوری بود که پس از رواج یافتن گیتار،مردم آن دیگر هرگز از آن دل نکندند.

با اینکه سلیقه اشرافیت اسپانیا دائم در حال تغییر بود ولی مردم عادی برای همراهی رقص و آواز خود کماکان از گیتار بهره می جستند.

در حقیقت اسپانیا کشوری بود که میتوان گفت گیتار در آن ساز ملی به شمار می رفت و گیتار همچنان به عنوان یک عنصر اصلی زندگی باقی ماند.

دیدرو دالامبر صاحبان دائره المعارف در سال 1751 که هر دو از ادبا و نویسندگان بزگ فرانسه به شمار می روند،در دائره المعارف خود در مورد گیتار چنین اظهار داشته اند:

"صدای این ساز به حدی دلنشین است که برای تمام لطافتهای آن باید مطلقاً سکت بود ... بایستی با آن تکنوازی یا با صدای سازی از نوع خودش همراهی کرد ..."

نوشته های دیگران()

فلامنکو همچنین در نوع کمدی اسپانیایی هم ظاهر شد(کمدی زندگی اسپانیایی)
 

در خلال این دوره بسیاری از هنرمندان به خلق و شکل دادن انواع بزرگتر و گسترده تر این آواز کمک کردند . به شکلی که امروزه در دسترس همگان وجود دارد و ما می شناسیم . معرفی هنرمندان برای اثبات این ادعا اکتفا می کند ( silverio franconetti - antonio chacon - jooaquin el de la paula – frijones – Enrique el ,ellizo – curro dulce – paco la luz – manuel Molina)

بخش اعظمی از خوانندگان فلامنکو که در این دوره کولی بودند ، اما نه به همان دلیلی که مردم به اشتباه فکر می کردند که کولی ها خلاق تر برای انتقال این سنت هستند ، بلکه یک دلیل ساده این بود که موسیقی فلامنکو برای غیر کولی ها خوشنام نبود (این احساس تا حدی منصفانه بود) . دیگر جوانانی که می خواستند در عرصه فلامنکو بخت آزمایی کنند و به شهرت برسند نیاز به یک تصمیم قاطع برای فائق آمدن بر مخالفت والدینشان داشتند ، مخالفت هایی که همراه با پیامدهای ناخوشایندی مثل کتک خوردن و طرد شدن بود

دلیل دیگر این بود که کولی ها هم تعصب و مخالفتی نسبت به رویکرد غیر کولی ها به این موسیقی نداشتند تا جایی که دو تن از مشهورترین آواز خوانان این دوره با نامهای (chacon-silverio) غیر کولی بودند .

اهمیت اجتماعی بدست آمده توسط فلامنکو  در انتهای قرن 19 توجه بسیاری از روشنفکران و علاقه مندان به فرهنگ فولکلوریک را به خود جلب کرد . در خلال دهه 80 فلامنکو شناسی(flamencology) متولد شد و کتب و تحقیقات متعددی منتشر شد که از میان آنها میتوان به آثاری از (Antonio machado – alvarez – hugo schuchardt – Francisco Rodriguez marin) اشاره داشت . همچنین این مطالب در مجله ای در شهر سویا با نام های (El cante 1886-87 – El folklore andaluz 1982-83) منتشر شد

به همین ترتیب بهترین آوازهای فلامنکو در این دوره خوانده شد و هنر آواز آنها در حال حاضر هم به گوش می رسد . گرچه در بیشتر این آوازها صحبت از عشق است ، ولی مضامین گسترده دیگری هم در آواز فلامنکو یافت می شود مانند : مادر ، فقر ، مرگ ، سرنوشت ، جهان زود گذز ، ربوبیت و مذهب ، تاریخ و سیاست و گاهی با طنز و کنایه و گاهی با اعجاز همراه بوده است . چرا که فلامنکو یک شیوه از موسیقی است که احساسات آواز خوان را عمیق تر انتقال می دهد و ارزش این واژه ها غیر قابل انکار است ، بویژه هنکامی که با موسیقی همراه باشد

بعد از سال 1922 فلامنکو به طور واقعی همه گیر شد و گردانندگان نمایش ها توانایی بهره برداری از این هنر را در مقیاس بزرگتر کشف کردند و شروع به سازماندهی کنسرتها نه تنها در نمایش خانه ها بلکه در فضاهای بزرگتر مثل میادین گاو بازی کردند

وجود فستیوال هایی که در گرانادا در سال 1922 برگزار شد توجه مردم را به این موسیقی جلب کرد ، تا جائیکه فلامنکو حتی به عرصه سینما و تئاتر هم وارد شد

تعداد زیادی از هنرمندان فلامنکو توسط گردانندگان تئاتر ها اغوا و وارد عرصه نمایش می شدند و سعی می نمودند با ابداعاتی که انجام می دادند حضور خود را از دیگران برجسته تر نشان دهند

رقابت بین آنها شدید بود ، بنابراین تعداد زیادی از آهنگ های شخصی تولید شد که بیشتر آنها فاندانگو و مالاگینا بودند و در حقیقت پاسخی برای متقاضیان و صاحبان نمایش خانه ها بود و نتیجه آن ، بیشتر و بیشتر دیده و شنیده شدن فلامنکو در اکثر مکان ها بود

قطعا" این دوره فعال ترین دوره فلامنکو محسوب می شود . در میان  آواز خوانانی که اپرای فلامنکو اجرا می کردند چند جنبش به وجود آمد که میتوان از اساتید بزرگ این قرن که صاحبان این جنبش ها بودند نام برد

(chanco – Gloria – la mina de los peines – manuel rorre – pepe marchena – el nino de calora – Vallejo – escacena) و دهها بزرگ و استاد دیگر

زمانی که جنگ داخلی اسپانیا به پایان رسید اینگونه نمایش ها به شیوه قبلی خود بازگشت و کیفیت آنها پایین آمد

در دهه چهل ، 3 هنرمند بزرگ (pepe pinto – manolo caracol – pepe marchena) سه گروه را رهبری می کردند که به فهرست این شرکت ها و مؤسسه ها نام (juanito valderama) را هم میتوان اضافه کرد

                                                                                               ادامه دارد...

نوشته های دیگران()

منشاء  آواز  فلامنکو  به طور  دقیق مشخص  نیست . بطوری که در مورد این مطلب اثناد و مدارک زیادی در دسترس نیست

اما به  نظر می رسد  این نوع  موسیقی  ابتد ا در قرن هجدهم و در اندلس ظاهر شد .  (سه ناحیه مشخص  یعنی  Jerez ( خرز ) ، cadiz ( کادیز) و sevilla سویا) به طوری که در نابسامانی و فقر متولد شد و توسعه یافت.

اولین  آوازی  که به طور صحیح می تواند فلامنکو  نامیده  شود به نام tona    ( تونا ) است  که سبکش  برگرفته  از آوازهای مردمی  می باشد این   آواز حتی هم  اکنون  نه  تنها در  اندلس  بلکه در  دیگر نواحی  اسپانیا   موجود است   .   کلمه ای  که مخفف tanada ( tune ) است و  برای مشخص کردن هر آوازی  در نواحی  کشور استفاده می شد

بدون شک   فلامنکو ی  اولیه یک فرم  ساده ای برای  روشن کردن و حتی متمایز کردن  اتحادیه ها  و   ریشه های  فامیلی بود و در پاتوق های شبانگاهی  مملو از  مسافران  اندلسی  که  عمدتا  قاچا قچیان ، روسپی ها  ، فروشندگان دوره گرد و مغازه داران  بودند اجرا می شد   .  هنگامیکه  آنها بعد از کا ر روزانه و برای استراحت  همدیگر را  ملاقات  می کردند . البته در یک ترکیب عجیب و غریب !!

بعد ها  به  دلیل موفقیتی  که  اولین خواننده ها در  اجرای همین مجامع  داشتند ، کم کم باعث  حرفه ای شدن خودشان و موسیقی شان شد  .   این  پیشرفت  چشمگیر  باعث شد تا  صاحبان مسافر خانه ها  و مالکین  خانه ها  و کافه ها  برای گرمی  بازار  خود به فکر  استخدام  این افراد یعنی خواننده ها که از اقشار   فقیر جامعه  بودند بیفتند   .  در  طول  این دوره خوانندگان  برای  همراهی  آوازشان گیتار می آوردند ،  تا آنجا  که  آواز  فلامنکو  به یک   فرم  حرفه ای  از  موسیقی  و  آواز  تبدیل شد  البته فرمی جذاب  ، تماشایی و  مردم  پسند  در  خلال دوره  رمانتیک ( بعد از سال 1825 )   اسپانیا    میزبان مسافرانی  از کشورهای   ایتالیا  فرانسه  و انگلیس بود . این مسافران همگی د ر جستجوی یک فضای  زیبا  و  در عین حال قدیمی و فلکولوریک آن بودند در این میان موسیقی فلامنکو بود که خود نمایی می کرد .

بارها دسته های  فلامنکو در شهرهای مهم  اندلس سازماند هی می شد  ، حتی   توریست ها یی  که  به   اندلس سفر می کردند  این  مطلب  را در  سفر نامه هایشان  با  ذکر  نام آورده اند . فلامنکو  د ر آن   زمان   بیش از  پیش  در  مجالس خصوصی  حضور  پیدا  می کرد ، در  جشنها ،  مناسبت ها و موقعیت هایی مثل  نمایشگاه ها که معامله  کنندگان  آن بعد از یک تجارت خوب ، با جیب های پر پول برای  دیدن و  شنیدن این  موسیقی می آمدند جای  خود  را  باز   می کرد . مردم  هنوز اسامی مربوط به  این  دوره ها را  به   صورت  سینه  به سینه بیان  می کنند  از جمله tioluis el  la Juliana ( واژه tio د راینجا معنی دایی  یا عمو  نمی دهد و یک واژه روستایی و در عین حال  محترمانه  بود Juliana هم میتواند مادرش باشد یا همسرش ) از خوانندگان مشهور بعدی میتوان به tioluis el cautivo ( به معنی زندانی )،juanmacarron  Vicente و غیره اشاره  کرد .  شخصی  به  نام  chronicles    در آن  زمان  از اسامی  دیگری هم  یاد کرده   همانند  :el  planeta  ، el filio  ،  el  jerezano  ، marinade  lasnivees ، la  perla   و juande dios  ..   با    پیدایش   این  جنبش   آوا زهای  مردم ساکن  اندلس  به   سمت   فلامنکو   سوق  داده  شد  مثل بعضی ازدستگاه ها  همانند: granadinas ، malagunea ، fandangos ،rondena  Serrana ، tangos  و mirabaras .

به موازات این تحولات، حرکت تازه دیگری متولد شد و آن فستیوال های gipsy در گرانادا بود که برای خارجی هایی که به این جشن می آمدند طراحی  شده  بود  در  اواسط  قرن  نوزدهم  هنگامی که کافه های  موسیقی در سراسر   اروپا رواج پیدا می کرد  ،   اندلس  هم از این  حیث مستثنی نبود                                                     

 در آنجا به  آوازهای  مردمی و  رقصیدن توجه بیشتری می شد   چرا که آوازها   و  رقصها   وجهه  خارجی به  خود گرفته بود و کم کم  در  کافه  ها و  قهوه  خانه  ها رواج پیدا  می کرد  .  در ابتدا رقصیدن  نسبت  به آواز  خواندن متداول  تر بود ولی در طول  دهه 70   آواز  مهمتر از رقصیدن  شد 

اولین  کافه  موسیقی  ( café cantane )  در los lombarados  شهر  سویا در سال  1847   گشایش یافت  فلامنکو یک  قست  اعظم  از  این  نمایش  بود که در ردیف  کمدی  ها  و  تئاترها  یا  zarzuela (اپراها به سبک اسپانیایی )  جای  داشت  تعداد این   کافه ها بالغ  بر سیصد عدد بود و به سختی استانی  پیدا میشد که این نوع کافه ها در آن وجود  نداشته باشد  . البته بیشتر  این کافه  ها در  شهر مادرید ، جائیکه   اکثریت   آدم  ها ، بارسلونی کادیزی ، خرزی ، سویایی و  مالاگایی بودند وجود داشت .

30 سال  آخر قرن  نوزدهم  به عنوان دوره طلایی  فلامنکو نامیده می شود .  چرا  که  به قدری  این  موسیقی در سراسر اسپانیا گسترش پیدا کرد که حتی تالارهای اجرا موسیقی هم برای اجرا و  نمایش فلامنکو به این کافه ها پیوستند

                                                پایان قسمت اول .............ادامه دارد

نوشته های دیگران()

اغلب گفته می شود که نقش گیتار در موسیقی فلامنکو بداهه نوازی است . زیرا نوازنده گیتار فلامنکو مجبور نیست قطعه از پیش تعین شده ای را نت به نت اجرا نماید . او آزاد است هر چه می خواهد بنوازد ، اما این آزادی به این معنی نیست که نوازنده درست در زمان اجرا آن قطعه را خلق می نماید . بر خلاف این تصور فعالیت نوازنده درهنگام اجرا خلق فوری قطعه نیست ، بلکه انتخاب عبارات اتصالی ، راسگوادوها و فالستاهایی است که او در اجراهای قبلی خود به دفعات از آن استفاده کرده است

نوازنده مجرب با اشکال گوناگون و تغیر یافته فالستاها و راسگوادوهایی که می نوازد نیز آشنایی دارد . او قادر است این اجزا را به اشکال گوناگون در کنار هم قرار دهد . به صورتی که با آیره و بافت موسیقایی آن قسمت خاص هماهنگ شود . به همین دلیل خیلی به ندرت پیش می آید که اجرای یک نوازنده در یک توکه خاص دقیقا مانند اجرای قبلی اش باشد . البته گاهی ممکن است نوازنده آنچه را قصد دارد بنوازد از قبل با دقت تمرین نماید ، اما بیشتر اوقات بخصوص در محافل غیر رسمی او تحت تاثیر احساسات خود به نوازندگی می پردازد . در هر دو حالت ، مشروط بر اینکه قواعد کمپاس رعایت شوند ، نوازنده مختار است قسمت های مختلف و ترتیب آنها را به دلخواه تغیر دهد و اگر جهت همراهی نوازندگی میکند ،‌آزاد است بر طبق سلیقه خود پاسخگوی نیاز رقصنده و یا خواننده باشد

منظور ما از نوآوری و یا ابداع ، هنری است که توسط آن موسیقی جدید برای گیتار خلق می گردد . و این پدیده ای نیست که به طور معمول و در حین اجرا در حضور عموم به وقوع بپیوندد . گر چه ممکن است به طور استثنایی و تحت شرایط خاص مانند حضور در خوئرگا ( جشن فلامنکو ) و یا هنگام همراهی آواز تکان دهنده یک خواننده ، نوازنده ای شدیدا تحت تاثیر قرار گیرد و ابتکاراتی در نحوه نوازندگی اش بوجود بیاید . بهر حال نوآوری ناگهانی در حضور عموم بسیار بندرت اتفاق می افتد ، چرا که نوآوری اصولا پدیده ای خصوصی می باشد و معمولا هنگامی حاصل می گردد که نوازنده با ساز خود خلوت می کند و به کشف قابلیت های آن و ایده های نوین می پردازد

چگونه بداهه نوازی کنیم ؟

هنرجوی علاقه مند قبل از اقدام به بداهه نوازی قطعات خود ، باید با تکنیک های اولیه فلامنکو آشنا بوده و قطعاتی را نیز قبلا بطور مرتب تمرین و اجرا کرده باشد . نیازی نیست که او با فالستاها و راسگوادو های فراوانی آشنایی داشته باشد تا از بین آنها انتخاب نماید ، اما کاملا ضروری است که او آیره فالستاها و راسگوادوهای محدود خود را عمیقا درک کرده باشد تا بتواند این قسمتها را به شیوه موسیقایی و به زبان فلامنکو در کنار هم قرار دهد. این قسمت ها باید به گونه ای تنظیم شوند که حرکت از یک قسمت به قسمت دیگر دارای روندی کاملا منطقی بوده تا در نتیجه نوعی سیر تکاملی در قطعه ایجاد گردد.

البته بسیار مشکل است که دستور العمل خاصی برا بداهه نوازی در نظر بگیریم ، با این حال شکی نیست که با نواختن بیش از حد ترمولو ، قطعه از حال و هوای فلامنکو دور خواهد شد و نمیتواند حالات رقص یا آواز را منعکس نماید . بر خلاف ترمولو نمیتوانیم برای راسگوتدو های ریتمیک در قطعه تکنوازی ، میزان خاصی تعین کنیم . برخی از نوازندگان در فاستاهای خود از راسگوادوهای ریتمیک فراوانی استفاده می نمایند تا با ایجاد ضربات محرک در ریتم ، تا حد امکان حال و هوای رقص و آواز فلامنکو را حفظ نمایند . از طرف دیگر برخی نوازندگان کمی ، و بعضی ها اصلا از راسگوادو استفاده نمی نمایند . در این مورد حق انتخاب با شماست

نوشته های دیگران()

عنصر بنیادی ریتم در فلامنکو کمپاس نامیده می شود که معنی تحت اللفظی آن (دوره) می باشد و از این رو میزان یا دورهای از موسیقی می باشد . هر کمپاس الگوئی از ضربات مؤکد (قوی) است که مرتب تکرار شده و باعث ایجاد انگیزه و نظم در ریتم می شود . انواع گوناگون کمپاس دارای الگوهای متفاوت نیز می باشد

تکرار مکرر الگوها، خالق نبض حیاتی در ریتم فلامنکو است که همچون ضربات قلب ، به ریتمها حالت و هیجانی دوباره می بخشد .

اگر بتوانید حتا از اولین گام هایتان در راه فراگیری گیتار ، سعی کنید درک عمیقی از انواع مختلف کمپاس در خود ایجاد نمائید ، خیلی زود قادر به خلق فضای ریتمیک که در حقیقت یکی از ارکان اصلی موسیقی فلامنکو به شمار میرود خواهید بود . اگر اصل و منطق کمپاس را در وجودتان بنا کنید ، گیتار در دستان شما جان میگیرد و برعکس اگر به آن اهمیت ندهید و یا نبض آن را از دست دهید ، قطعه موسیقی به یکباره جان می بازد . یک نوازنده گیتار ممکن است بتواند حتی بدون داشتن درک عمیقی از کمپاس کارهای زیرکانه و بسیار دشوار بر روی گیتار انجام دهد ، اما قطعه ای که او می نوازد هرگز مثل فلامنکو زنده نخواهد بود .
 ممکن است او کمپاس را به صورت یک تئوری بلد باشد  ، مثلا بداند که در هر الگو کدام ضرب ها تاکید می شوند ، اما برای کسی که قرار است قدرت و انرژی فیزیکی کمپاس را به شنونده منتقل کند ، حس کمپاس در او باید به مراتب قوی تر از تنها یک نوع هوشیاری عقلانی باشد . حس کمپاس باید جزئی از وجود شخص شود : حسی درونی که توسط انگشتان به آوای موسیقی ترجمه می شود . این نوع شناخت فیزیکی از ریتم های فلامنکو ، در بعضی افراد خیلی سریع ایجاد می شود . اما در اغلب موارد باید با صبر و بردباری خود و هشیاری در هنگام نوازندگی و همچنین با تماس هر چه بیشتر با انواع گوناگون فلامنکو ، این شناخت را در خود به وجود آورد

معیار اساسی متخصصین برای ارزیابی تمام تلاش های یک نوازنده گیتار ، توانائی او در نواختن انواع  بدون اشکال کمپاس می باشد . مهم نیست چقدر سریع و با تکنیک هستید ، اگر خارج از کمپاس بنوازید مطمئن باشید که هواداران فلامنکو خیلی زود خسته شده و دیگر به گیتار شما گوش نخواهند داد

بنابراین نواختن گیتار در قالب کمپاس دارای دو جزء لاینفک می باشد . ریتم باید ضرباتی منظم و تحریک کننده تولید کند که مانند نوعی انگیزه شنونده را وادار به حرکت در مسیر موسیقی نماید و همچنین تعداد و تاکید ضرب ها در هر عباری موسیقی باید در همه حال با ویژگی های الگوی آن شکل خاص ریتمیک که نواخته می شود مطابقت داشته باشد . این اشکال مختلف ریتمیک توکه (toque) نام دارد که در راس آنها سولئارس قرار دارد

نوشته های دیگران()

تبلچر خوانی راهی برای فرار از نت خوانی نیست

تبلچر روشی بسیار ساده برای درک و نواختن نت های موسیقی بدون فراگیری اصول اصلی نت خوانی می باشد . از  آنجایی که  این روش با نقص ها و کمبود هایی از لحاظ  موسیقی روبرو می باشد به هنرجویان توصیه می کنیم که مبنای خود  را در موسیقی بر پایه نت خوانی قرار دهند

این روش  به این صورت است که شش خط روی صفحه داریم که معادل شش سیم گیتار است و اعدادی که روی این خطوط قرار می گیرند معادل نیم پرده ای است که باید روی گیتارگرفته شود

بطور مثال اگرعدد 0 روی خط مربوط به سیم اول نوشته شود به این معنی است که روی گیتار می بایست سیم اول بطور آزاد نواخته شود و یا اگر 1 نوشته شود باید نیم پرده ی اول گرفته شود و...

مهم :

در این  سیستم زمان بندی  وجود ندارد، که مشکل بزگی برای این سیستم است  ، البته در برخی  از کتاب ها  ،  متد ها و نرم افزار ها قوانین زمان بندی نیز  به صورت  قرار دادی به  اضافه  شده  که ممکن است در متد های  مختلف با  هم متفاوت باشند
البته علامت های زمانبندی تا جای ممکن شبیه زمانبندی در نت می باشد

انواع سکوت ها :

 معادل هر نت سکوتی داریم که در تصویر زیر می بینید

همانطور که در شکل بالا می بینید شکل سکوت گرد با سکوت سفید شبیه هم هستند با این تفاوت که سکوت گرد  از  بالا به خطوط حامل چسبیده و سکوت سفید از زیر به خطوط حامل چسبیده است، برای اشتباه نگرفتن این  دو سکوت کافیست این تصور را داشته باشیم که سکوت گرد بخاطر این که  4  ضرب است  پس سنگین تر  بوده و  از خط پایین  افتاده  و سکوت سفید به دلیل انکه 2 ضرب است سبک تر بوده و روی خط قرار می گیرد 

سیم های گیتار را از پایین به بالا میشماریم، سیم اول گیتار صدای نت می را می دهد که این نت روی خطوط حامل بین خط چهارم و خط پنجم قرار دارد

سیم دوم گیتار صدای نت سی را می دهد که این نت روی خطوط حامل روی خط سوم می باشد

سیم سوم گیتار صدای نت سل را می دهد که این نت روی خطوط حامل روی خط دوم است.

سیم چهارم گیتار صدای نت ر را می دهد که این نت روی خطوط حامل از پایین به خط اول چسبیده است.

سیم پنجم گیتار صدای نت لا را می دهد که این نت روی خطوط حامل روی خط کمکی دوم زیر خطوط حامل قرار دارد

سیم ششم گیتار صدای نت می را می دهد که این نت روی خطوط حامل از پایین چسبیده به خط کمکی سوم زیر خطوط حامل می باشد

با توجه به دایره ی نت ها می توان نت های دیگر روی سیم های گیتار را شناخت
بطور مثال نت های سر دسته را توضیح می دهم

سیم اول آزاد می است  و  می دانیم نت فا نیم پرده با نت می فاصله دارد پس صدای نت فا روی گیتار نیم پرده ی اول سیم اول است و این نت فا روی خطوط حامل روی خط پنجم قرار دارد، در ادامه روی سیم اول نت سل را داریم که یک پرده با نت فا فاصله دارد پس می شود نیم پرده ی سوم که این نت  در خطوط حامل از بالا به خط پنجم چسبیده است

سیم دوم آزاد سی است  و  می دانیم نت  دو نیم پرده  با نت سی فاصله دارد پس صدای نت دو  روی گیتار نیم پرده ی اول سیم دوم است و این نت دو روی خطوط  حامل بین خط سوم و خط چهارم قرار دارد، در ادامه روی سیم دوم نت ر را داریم که یک پرده با نت دو فاصله دارد پس می شود نیم پرده ی سوم که این نت  در خطوط حامل روی خط چهارم است

سیم سوم آزاد سل است  و  می دانیم نت لا یک پرده با نت لا فاصله دارد  پس صدای نت لا روی گیتار نیم پرده ی دوم سیم سوم است و این نت لا  روی خطوط حامل  روی خط دوم  قرار  دارد ، در ادامه روی  سیم سوم نت سی را داریم که البته هم صدای نت سی  (سیم دوم آزاد)  است که یک پرده با  نت لا فاصله  دارد  پس می شود  نیم پرده ی چهارم سیم سوم بطور معمول به جای این نت همان سیم دوم بطور آزاد را می نوازیم.

سیم چهارم آزاد ر است و می دانیم نت می نیم پرده با نت ر فاصله دارد پس  صدای نت می روی گیتار نیم پرده ی دوم سیم چهارم  است و  این نت می روی خطوط حامل روی  خط اول قرار دارد، در ادامه روی سیم چهارم نت فا را داریم که نیم پرده با نت می فاصله دارد پس می شود نیم پرده ی سوم که این نت  در خطوط حامل بین خط اول وخط  دوم است

سیم پنجم آزاد لا است  و  می دانیم نت  سی یک پرده با  نت لا فاصله دارد پس صدای نت سی روی گیتار  نیم پرده ی دوم سیم پنجم است و این نت سی روی خطوط حامل از پایین به خط کمکی اول چسبیده است، در ادامه روی سیم پنجم نت دو را داریم که نیم پرده با نت سی فاصله دارد پس می شود نیم پرده ی  سوم که این  نت  در خطوط حامل روی خط کمکی اول است

سیم ششم آزاد نیز می است و می دانیم نت فا نیم پرده با نت می فاصله دارد پس صدای نت فا  روی گیتار نیم پرده ی اول سیم  ششم است  و این نت فا روی خطوط  حامل روی خط  سوم  کمکی پایین خطوط حامل  قرار دارد ، در ادامه روی سیم ششم نت سل را داریم که یک پرده با نت فا فاصله دارد پس می شود  نیم پرده ی سوم که این نت  در خطوط حامل از پایین به خط سوم کمکی چسبیده است

به همین صورت شما می توانید دیگر نت های روی هر سیم را بیابید
 

...ادامه دارد                                                                                                  

نوشته های دیگران()

بعضی علایم در موسیقی معمول می باشد و دانستن انها ضروری  تعدادی از این علایم به قرار زیر می باشد

خط اتصال:

خطی است که گروهی از نتها را به هم متصل می کند یا زیر مجمو عه قرار می دهد

خط اتحاد:

خطی است که دو نت همنام را به هم متصل میکند. در اجرا به این معنی است نت اول را اجرا کرده ولی نت دوم را اجرا نمی کنیم و اجازه می دهیم صدای نت اول به اندازه ی کشش زمانی نت دوم هم کشیده شود

لگاتو:

خطی است که دو نت غیر همنام را به هم متصل می کند.در اجرا به معنی این است که نت اول را به صدا در آورده و ادامه صدا را روی نت دوم بدون به صدا در اوردن نت توسط دست راست یا مضراب یا ارشه یا . . .  ِ توسط دست چپ بوجود آوریم

دولا خط تکرار:

قطعه ی ما بین این دولا خط را  یک بار تکرار می کنیم. اگر ابتدای  قطعه  بود در قسمت شروع قسمت تکرار شونده نیازی به گذاشتن دولا خط تکرار نیست

شکل علامت تکرار یک میزان

شکل علامت تکرار دو میزان

خطوط ولتا:

در اجرای قطعه هنگامی که به خط ولتای 1 ان را اجرا کرده و با دیدن دولا خط تکرار قسمت مورد نظر را تکرار می کنیم حال در تکرار وقتی که به خطوط ولتا میرسیم دیگر خط ولتای شماره ی 1 را اجرا نمی کنیم و خط ولتای 2 را اجرا کرده و ادامه می دهیم

: D.C all fine

این علامت در انتهای قطعه می اید و به این معنی که از ابتدای قطعه شروع کرده و تاfine  را اجرا کنید

: D.S all coda

(کدا) را اجرا کنید. 

نوشته های دیگران()

(قسمت سوم)

فاصله:

فاصله بین دو نت عبارتست از  مسافت بین دو نت از لحاظ زیری یا بمی

نیم پرده :

کوچک ترین فاصله در موسیقی کلاسیک نیم پرده می باشد

اکتاو:

اگر از هر نت با شمارش خود نت هشت نت به سمت جلو حرکت کنیم به همان نت با صدای زیر تر می رسیم که به آن اکتاو نت می گوئیم .

فاصله بین نت ها :

در حالت کلی اگر از نت دو حرکت کرده و تا اکتاو آن برویم ( که همان نت دو با صدای زیر تر می باشد ) فاصله بین نت ها به صورت زیر می باشد:

Do   تا Re  یک پرده ( هر دو نیم پرده برابر با یک پرده می باشد)

Re تا   Mi  یک پرده

Mi  تا Fa    نیم  پرده

Fa  تا   Sol  یک  پرده

Sol  تا   La  یک پرده

La   تا  Si    یک پرده

Si  تا Do     نیم پرده

همانطور که می بینید دو استثنا وجود دارد ، بین می و فا ، سی و دو نیم پرده فاصله می باشد . این قاعده کلی می باشد و به عنوان یک قانون به خاطر می سپاریم

زیری و بمی نت ها:

هرگاه روی خطوط حامل به سمت بالا حرکت کنیم صدا زیر می شود و هنگامی که به سمت پایین حرکت می کنیم صدا بم می شود

علائم تغییر دهنده :

دیز(#) :

هرگاه این علامت قبل از نتی قرار گیرد آن نت را نیم پرده زیر می شود.

بمل(b) :

هرگاه این علامت قبل از نتی قرار گیرد آن نت را نیم پرده بم می شود.

بکار ( ? ) :

این علامت تاثیر علامت های دیز یا بمل را از بین می برد

علائم ترکیبی:

علامتهای دیز یا بملی که جلوی کلید سل و قبل از کسر میزان قرار می گیرند و تاثیر آن به این صورت است که تمامی نت ها مورد نظر در هر اکتاوی را نیم پرده زیر یا بم می کنند

علائم عرضی :

هرگاه این علائم داخل میزان بیاید تاثیر آنها فقط روی همان اکتاو و تا انتهای همان میزان می باشد و یا اینکه توسط بکار داخل میزان تاثیر آنها از بین ببرد

قوی و ضعیف بودن ضرب در میزان :

به طور کلی اولین ضرب تمامی میزان ها قوی میباشد و ضرب میانی میزان نیمه قوی ، و بقیه ضرب ها ضعیف می باشد

برای مثال به میزان های زیر توجه کنید

سنکوپ :

از ادامه یافتن صدای ضرب ضعیف به روی ضرب قوی سنکوپ به وجود می آید

ضد ضرب :

هر گاه در حالت سنکوپ به جای ضرب قوی سکوت قرار گیرد حالت بوجود آمده ضد ضرب نام دارد

نوشته های دیگران()

موسیقی پاپ
تاثیر موسیقی بر شخصیت افراد
در مورد تاثیر موسیقی
مطلبی خواندنی در مورد موسیقی DNA
اموزش پیانو
انتخاب یک استاد پیانوی خوب
اصطلاحات فلامنکو
پیشگیری از وحشت و اضطراب در اجرای کنسرت
هنر فلامنکو اصیل
نینا پاستوری
برنامه دیکشنری گیتار
سلام
نت ها در ویولون
سلام
[عناوین آرشیوشده]