فرا رسیدن ایام فاطمیه را بر شیعیان تسلیت میگویم.

نوشته های دیگران()

بزرگان موسیقی ایران

Iranian Music Masters Archive

توجه : برای دیدن فیلمها نیاز به برنامه REAL PLAYER دارید که میتوانند از لینک بالا مجاناً دریافت کنید.

VIDEO شور استاد سعید هرمزی  Shur - Hormozi, Setar

VIDEO  بخشی از پیش درآمد شور استاد شهنازی - اجرای  استاد سعید هرمزی Pishdaramad Shur,Composed by Shahnazi

VIDEO پیش درآمد همایون استاد علی اکبر خان شهنازی - Pishdaramad e Homaioon , Shahnazi

نوشته های دیگران()

شست دست چپ همیشه از این قوانین پیروی میکند .

الف - هر جا که انگشت اول قرار بگیرد ، شست نیز پشت همان پرده قرار میگیرد.

ب - هرگونه خم شدن شست نشان از فشار زائد روی دسته ساز است که در آینده موجب کندی در حرکت دست چپ خواهد شد .

ج - بین انتهای شست و محل قرار گرفتن دسته ساز روی دست ، فضایی به اندازه عبور یک خودکار باید وجود داشته باشد .

د - به هنگام حرکت دست در امتداد دسته ، شست همیشه باید به موازات انگشت اول روی دسته ساز سر بخورد.

5- روش انگشت گذاری برای انگشتان دوم و سوم :

به هنگام انگشت گذاری انگشت دوم ، انگشت اول و به هنگام انگشت گذاری انگشت سوم ، انگشت اول و دوم ، حتماً باید در محل استقرار خود ثابت بوده و به هچ وجه از روی پرده های مربوطه بلند نشوند ( مگر دستوری این قانون را نقض کند.) عادت به این تکنیک   نقش بسیار مهمی در توانمندی دست چپ ایفا می کند.لازم به یاد آوری است که خم شدن بند انگشتان و قرار گرفتن گوشت نوک انگشتان در پشت پرده ها ، همانند تکنیک انگشت گذاری انگشت اول ، برای انگشتان  دوم و سوم نیز صدق می کند.در این نوع انگشت گذاری ، در اوائل تمرینات ممکن است کمی فشار به دست چپ وارد شود که ناشی از باز شدن فاصله بین انگشتان است که امری طبیعی است ، ( مانند فشاری  که ژیمناستها برای باز شدن فاصله  بین دو پای خود  به پاهایشان وارد میکنند.) و با ادامه تمرینات برطرف خواهد شد.

6- نحوه برداشتن انگشتان از روی پرده ها :

به هنگام برداشتن هر انگشت از روی هر پرده باید توجه داشت که انگشت فقط سیم را باید رها کند و چند میلی متر به صورت عمودی از سیم فاصله بگیرد و به هیچ وجه عقب تر نرود.به علت خسته شدن انگشتان تحت فشار وارده برای گرفتن پرده ها ، به هنگام بلند شدن انگشت از روی پرده ، میل به عقب رفتن انگشتان وجود خواهد داشت که باید جداً از آن جلوگیری کرد  تا این امر تبدیل به یک عادت نشود . این قضیه در سرعت انگشت گذاری یک نوازنده نقش بسیار مهمی دارد.

نوشته های دیگران()

4-تکنیکهای دست چپ

برای رسیدن به بهترین نتیجه در نوازندگی تار وسه تار ، رعایت موارد ذیل در تکنیک دست چپ ، مهمترین نقش را ایفا میکنند. قبل از هر چیز توضیح چند مورد ضروری می باشد.

الف - با استقرار صحیح کاسه تار روی پا، وزن دسته تار به هیچ وجه روی دست چپ نوازنده نخواهد بود اما در سه تار وزن دسته روی دست چپ نوازنده میباشد.

ب - نحوه گرفتن ساز به گونه ای باید باشد که پرده ها ، فقط از پشت دسته قابل رویت باشند .

ج - زاویه نگاه هنرجو همیشه باید به سمت دست چپ باشد.

د - دست چپ در آرامش کامل باشد که این امر رابطه مستقیم با راحتی دست راست خواهد داشت .

1- وضعیت بازو ، ساعد و مچ دست :

دست چپ به گونه ای باید دسته ساز را بگیرد که ساعد و بازو به هیچ وجه حالت افتادگی نداشته باشند. به این معنی که ساعد ، مچ و کف دست همگی در یک راستا و بازو جدا از تنه نوازنده ولی در امتداد آن قرار داشته باشند.برای اطمینان از صحیح بودن شکل بازو و ساعد ، هنگام گرفتن پرده RE ( زیر خط اول حامل) بازو کاملا جدا از تنه هنرجو و ساعد با زاویه حدود 80 درجه نسبت به دسته باید قرار داشته باشد و به هنگام حرکت دست به سمت پرده های انتهایی دسته ، در طول حرکت ساعد همیشه تقریباً عمود بر دسته ساز و بازو در امتداد تنه حرکت کند و به هنگام رسیدن به پرده SOL (بالای خط پنجم حامل ) ساعد با زاویه تقریبی 45 درجه نسبت به دسته و بازو به تنه هنرجو برخورد نماید.

2- نحوه قرار گرفتن دسته ساز :

دسته ساز بر روی قسمت سفت انتهای انگشت اول باید قرارگیرد برای جلوگیری از لغزش و سر خوردن دسته ساز بر روی بند سوم انگشت اول ، دست باید به گونه ای قرار گیرد که کمی شیب رو به بالا داشته باشد.باید توجه داشت که در این حالت انگشت اول باید کاملاً آزاد باشد و دسته به هیچ وجه نباید روی بند سوم انگشت اول تکیه کند زیرا در این صورت از طول مفید انگشت اول کاسته خواهد شد که نه تنها انگشت گذاری برای انگشت اول راحت نخواهد بود بلکه در حرکت انگشتان دوم و سوم نیز اثر نامطلوب ایجاد خواهد شد.

3- انگشت گذاری انگشت اول :

به هنگام انگشت گذاری انگشت اول هر سه بند انگشت اول کاملاً خم شده و گوشت نوک انگشت اول پشت پرده قرار میگیرد . باید توجه شود که انگشت به هیچ وجه روی پرده نرود زیرا در اینصورت صدا خفه و نامطلوب خواهد بود. در این حالت از حرکت انگشتان دوم و سوم به زیر دسته باید  جداً پرهیز شود که این خود نشانه فشار زائد دست چپ میباشد. در این حالت به هنگام انگشت گذاری بر روی سیم DO  ، انگشتان دوم و سوم باید روبروی سیم DO ، و به هنگام انگشت گذاری بر روی سیم SOL ، انگشتان دیگر باید روبروی سیم SOL قرار داشته باشند.  

4- وضعیت شست:  

نوشته های دیگران()

1- روش نشستن

 1- هنرجوی مبتدی برای تمرینات خود حتما" باید از صندلی استفاده کند . زیرا تنها در این صورت شرایط لازم فیزیکی برای تمرینات صحیح واصولی برای او فراهم خواهد شد .

2- به هنگام نشستن بر روی صندلی ، از تکیه دادن پرهیز شود وحتما ً تقریباً  از وسط صندلی استفاده شود .

3- برای راحتی بیشتر میتوان پای راست را بر روی پای چپ قرار داد.

4- تمرکز در جهت آرامش فیزیکی بدن وجلوگیری از هرگونه انقباض ، گرفتگی وسفت شدن عضلات بدن از مواردی است که در کلیه مراحل تمرینات به صورت خیلی جدی باید به آن توجه کرد .   

2- شیوه قرار دادن سه تار

1- قرار گرفتن قوس کاسه سه تار بر روی پای راست به طوری که صفحه سه تار کاملاً عمود بر ران پا باشد.

2- شیب دسته سه تار به گونه ای باشد که با خط افق زاویه 30 درجه بسازد.بر خلاف تار ، وزن دسته سه تار بر روی دست چپ تحمل می شود از این رو مناسب تر است که هنرجویان از سه تار هایی استفاده نمایند که وزن دسته آنها سنگین نباشد. هنرجویان توجه نمایند که بالا بردن بیش از حد لازم دسته سه تار باعث بروز خستگی در دست چپ خواهد شد.

3- دست راست به حالت شل و بدون انقباض به گونه ای روی کاسه سه تار تکیه کند که ساعد از بالای سیم گیر عبور نماید و بند مچ ( محل اتصال کف دست به ساعد ) تقریباً بالای خرک قرار گیرد. دقت شود در این حالت مچ هیچگونه  شکستگی  نداشته  و کاملاً صاف باشد . وزن دست (کتف ، بازو، ساعد) کاملاً روی کاسه قرار گرفته باشد.

4- کف دست کاملاً به طرف صفحه سه تار قرار داشته باشد.

5- انگشت شست کاملاً صاف بر روی صفحه قرار گیرد به طوریکه هیچگونه تماس با سیم چهارم نداشته باشد.

6- نوک انگشتان سوم و چهارم به حالت خمیده و بدون فشار روی صفحه قرار گیرد . این نکته بسیار حائز اهمیت است. وجود کمترین  فشار از سوی انگشتان سوم و چهارم بر روی صفحه سه تار ، باعث عقب رفتن کاسه سه تار و چسبیدن آن به بدن خواهد شد.اگر چه پس از اتصال پشت کاسه به بدن ، سه تار دیگر عقب نخواهد رفت ولی فشار مورد بحث کماکان وجود خواهد داشت و باعث انقباض و سفتی دست راست و بروز اشکالات مختلف در تکنیک و نوازندگی خواهد شد. بهترین راه دفع این فشار جلوگیری از چسبیدن کاسه به بدن می باشد.

7- انگشتان اول و دوم به حالت کاملاً آزاد در فضا قرار بگیرند.

 *1)بهتر است که افراد چپ دست نیز مانند افراد راست دست آموزش ببینند . 

3-  روش مضراب زدن برای سه تار

پس از قرار گرفتن دست راست روی کاسه و قرار گرفتن انگشتان به نحوی که در قبل گفته شد ، به وجود آوردن آرامش و جلوگیری از هر گونه انقباض دردست راست ( کتف ، بازو و ساعد ) از نکات اولیه مضراب زدن می باشد.

.برخلاف آنچه که هنرجویان میِپندارند ، هیچگونه نیرو یا فشاری برای  عمل مضراب زدن نباید اعمال شود (زیرا در این صورت نوازنده ای که یک ساعت سه تار مینوازد باید با خستگی عضلات مواجه شود که در واقع این طور نیست.)

اعمال هر گونه نیروی زائد و فشار در حین مضراب زدن ، نه تنها باعث سفتی دست راست خواهد شد ( در بخش آموزش دست چپ خواهید دید که انقباض دست راست باعث سفتی دست چپ نیز خواهد شد ) ، بلکه اثر منفی در صدا دهی  ساز نیز خواهد داشت.

تنها شیوه صحیح مضراب زدن استفاده از سنگینی  و وزن انگشت اول ( سبابه )  میباشد. برای رسیدن به این مهم رعایت نکات ذیل ضروری است.

1- در سه تار حرکت از  پایین به بالا  را " مضراب راست " و از بالا به پایین را " مضراب چپ " مینامند.

2- اندازه ناخن انکشت اول حدود 3 الی 4 میلی متر و به شکل گرد و بدون زاویه  باشد.

3- انگشتان دیگر ( مخصوصا سوم و چهارم ) کاملا بدون ناخن بوده ، در غیر این صورت امکان تماس نوک انگشتان با صفحه سه تار میسر نخواهد بود.

4- بعضی از هنرجویان به غلط عادت دارند با سر ناخن مضراب می زنند.محل صحیح اصابت ناخن به سیمها ، کناره سمت چپ ناخن است . در این حالت کناره ناخن به صورت مماس با سیمها برخورد خواهد کرد و باعث کندن سیمها نخواهد شد.

5- زاویه دست باید به گونه ای باشد که برای مضراب زدن روی سیم SOL  مجبور به پرش از روی سیم DO نباشیم . برای این امر فقط باید با کمی  تغییر " باند حرکت مضراب " به سمت بالاتر و بدون اینکه سیم DO در مسیر حرکت مضراب برای سیم سل قرار داشته باشد ، عمل کنیم.

6- برای استفاده بهینه از وزن انگشت ، به هنگام مضراب زدن ، دادن ارتفاع لازم به انگشت اول ( بندهای انگشت  اول کاملاً باز شوند )ضروری می باشد. در این حالت انگشت از حداکثر وزن برخوردار می باشد و به هنگام برخورد با سیم صدایی مطبوع ، عمیق و حجیم به وجود خواهد آمد که باعث هیچ گونه سفتی و فشار نیز در دست نخواهد شد.

 برخلاف آنچه هنرجویان می پندارند ، صدای قوی در سه تار ، ارتباطی با محکم زدن مضراب ندارد.ریشه به وجود آمدن صدای حجیم ، در انتقال صحیح نیروی وزن انگشت به وسیله ناخن بر روی سیمها میباشد. واضح است که با ارتفاع کم انگشت ، به هیچ وجه نیرویی به وجود نخواهد آمد و صداها پوک خواهند شد. هنرجویان باید دقت نمایند که از مضراب زدن با ارتفاع کم اکیداً خودداری کنند. تاثیر تمرکز بر روی نحوه انتقال نیروی انگشت به وسیله ناخن بر روی سیمها ، از نکات بسیار مهم در عمل مضراب زدن میباشد و هنر آموزان باید به صورت مدام این امر مهم را به هنرجویان تذکر دهند.

7- برای مضراب زدن انگشت اول باید کاملاً باز شود . دقت شود که در مضراب زدن برای به وجود آوردن سنگینی بیشتر ، انگشت حتماً از بند سوم (محل اتصال انگشت به کف دست ) خم شود. طبیعی است که در این حالت بند دوم نیز کاملاً خم خواهد شد ، اما بند اول به هیچ وجه نباید خم شود. پس از برخورد کناره سمت چپ ناخن به سیم ، در ادامه حرکت ، نوک انگشت به انتهای شست برخورد نماید.

8- دقت شود هنگام حرکت انگشت اول ، انگشت دوم که در فضا آزاد میباشد همراه با  انگشت اول و به موازات آن حرکت داشته باشد. هنرجویانی که انگشت دوم آنان حرکت نداشته باشد در آینده دچار انقباض و سفتی دست  و در مضراب زدن با مشکل مواجه خواهند شد.

9- هنرجویان می بایست بین 2 تا 3 جلسه مطالبی را فقط با مضراب راست و به صورت کند ( از سریع و پشت هم مضراب زدن خودداری شود زیرا در این صورت انگشت ، زمان لازم را برای باز شدن و دادن ارتفاع لازم نخواهد داشت )  تمرین کنند وسپس به مضراب چپ بپردازند .

10 - برای مضراب چپ ، حرکت از انتهای انگشت شست ( جایی که مضراب راست خاتمه پیدا کرده ) آغاز میشود و پس از برخورد نیمه چپ ناخن به سیم و باز شدن کامل بندهای انگشت خاتمه پیدا میکند.

نوشته های دیگران()

بردن سطح بیشتری از هنرجویان زیر پو شش  آموزش ، راهنمایی و حل برخی مشکلات آموزشی و تکنیکی هنرجویان و نهایتا برداشتن قدمی کوچک اما مثبت در زمینه رشد موسیقی ، از  انگیزه های من در این کار محسوب میگردد.

قبل از هرگونه  مراجعه به مطالب این بخش ،  نظر علاقه مندان را به مطلب زیر جلب میکنم ،

1- مطالب آموزشی تار و سه تار از پایه خواهند بود .

2- آموزشهای خاص تار و سه تار ارائه شده در این صفحه برای هنرجویان جنبه " خود آموز " نداشته ، بلکه با کنترل و دقت نظر از سوی هنر آموزان بر موارد فوق و در دراز مدت ، نتیجه مطلوب حاصل خواهد شد.

3- در این بخش به جز آموزشهای خاص تار و سه تار ، مطالب جامع موسیقی نیز ارائه خواهد شد.

4- با کمال میل آماده دریافت هرگونه نظرات سازنده خواهم بود.

نوشته های دیگران()

همواره در نوازندگی ویولن باید به این اصل توجه داشت که انتخاب طبیعی ترین شکل و فرم برای اندام های مختلف بدن در انجام فعالیت های نوازندگی، صحیح ترین راهکار اجرایی است و انتخاب هر وضعیت غیر طبیعی برای اعضای مختلف بدن، که نوازنده برای استمرار و حفظ آن وضعیت نیازمند صرف نیروی اضافی یا بوجود آوردن کشش های نامتعارف در اعضا گردد، اشتباه است.

نوشته های دیگران()

نوشته های دیگران()

16- ضبط تمرین موسیقی چگونه می تواند به نوازنده کمک کند؟
از آنجا که بسیاری از نقاط قوت وضعف درهنگام تمرین و اجرا وجود دارد که نوازنده به دلایل مختلف از وجود آنها ناآگاه است، ضبط تمرین و شنیدن آن به دقت، می تواند بعنوان یک ابزار کنترل کننده نوازنده، کمک شایانی به شناسایی نقاط قوت وضعف موجود در کار او نماید. اما بهتر است به دو مورد دقت نماییم:

نکته نخست، توجه داشته باشیم که: اگر از طریق دستگاه ضبط صوت و بوسیله نوار کاست(روش مغناطیسی) تمرینها را ضبط و یا پخش می کنیم، این امکان می تواند بوجود آید که موسیقی در" قسمت هایی" از طول زمان ضبط و پخش اجرایش، کندتر یا تند تر از تمپوی اصلی خوانده شود، که ناشی از دلایلی مثل: وجود ایراد در دستگاه ضبط صوت و یا کیفیت نامرغوب نوار کاست است و در نتیجه بوجود آمدن این ایرادات، اجرای اصلی دستخوش تغییرات صدایی خواهد گشت.

در بعضی مواقع نیز، دستگاه ضبط صوت" کل" یک نوار کاست را، سریعتر یا کندتر از سرعت انتخابی که در آن موسیقی ضبط شده، پخش می کند. در این حالت به علت آنکه کل اجرا و یا در واقع تمامی نت ها باهم، به سرعتی بیشتر یا کمتر از تمپو اصلی خود رسیده اند، تمامی اجرا با سرعتی غیر واقعی شنیده می شود و شنونده در محاسبه "تمپوی اصلی" موسیقی اجرا شده دچار اشتباه می شود.

در حالت اخیر، بدلیل آنکه این تغییر سرعت برای همگی نت ها و بصورت یکسان اتفاق افتاده، نسبت زیرو بمی نت ها به یکدیگر، بازهم حفظ می گردد. اما تمپو موسیقی پخش شده توسط دستگاه نسبت به تمپو انتخابی اصلی، جابجا خواهد گشت .

اگر برای ضبط از (روش های دیجیتالی) مانند کامپیوتر استفاده کنیم، غیر از آنکه چنین مشکلاتی بروز نمی کند و موسیقی ضبط شده نیز در اثر بارها و بارها شنیده شدن تغییر کیفیت نخواهد داد، امکان استفاده از نرم افزارهای صوتی کامپیوتری نیز وجود خواهد داشت و می توان از امکانات فراوان آنها، در بررسی تمرین ضبط شده توسط نوازنده یا اجراهای ضبط شده از موسیقی دان های دیگر بهره برد.

(مانند استفاده از منحنی موج موسیقی و جدا نمودن قسمت هایی از موسیقی از کل آن با استفاده از این منحنی و بررسی دقیق آن قسمتها و اعمال تغییراتی مثل پایین آوردن تمپوی آن و...)

امروزه کامپیوتر و نرم افزارهایش امکانات بسیاری را در اختیار نوازندگان قرار می دهد که متاسفانه استادان و نوازندگان قدیمی به علت نبود این امکانات، از آنها محروم بودند. آنان برای رسیدن به نتیجه در برخی از مسائل اجرای موسیقی، زحمات بسیاری را متحمل می شدند که امروزه با پیشرفت دانش نرم افزارهای صوتی درکامپیوتر، رسیدن به نتایج بسیار آسانتر و سریعتر شده است.

نکته دوم اینکه، حتی دو اجرای پشت سر هم از یک قطعه و از یک نوازنده دقیقا با یکدیگر یکسان نیست و به عبارت دیگر " هر لحظه، کیفیت خاص خود را دارد."

بنابر این درهر بار ضبط از اجرای یک موسیقی، بایستی دانست که این خصوصیات بیشتر مربوط به همان دفعه از اجرا هستند و ممکن است در دفعات بعدی تا حدودی تغییر یابند. ( البته طبیعی است که هر چقدر به نواختن قطعه مسلط تر شویم، تفاوت ها بین دفعات مختلف اجرای آن کمترمی گردد.)

با این وجود، نمی توان پس از شنیدن ضبط یکی از دفعات تمرین، یک حکم کلی درباره نحوه نواختن قطعه صادرکرد، بلکه اگر نقاط قوت و ضعف چندین بار در ضبط ها و اجراها تکرار شدند، آنگاه می توان به نتیجه گیری درباره وجود و چگونگی آنها رسید.

17- استفاده از مترونم برای محاسبه ریتم موسیقی، چه کمکی به نوازنده کمک می کند؟
همانطور که می دانیم موسیقی بر دو پایه اصلی استوار است، اول صدا( زیروبمی) و دوم زمان( ریتم)، بنابراین توجه به عنصر ریتم در موسیقی و فراگیری اجرای صحیح انواع آن برای هنرجویان نوازندگی از اهمیت بالایی برخوردار است.

"اساس محاسبه ریتم موسیقی توسط ذهن نوازنده انجام می پذیرد و در واقع نوازنده باید بتواند ریتم قطعات را در ذهن خود محاسبه کند."

بر این اساس تمرین ریتم خوانی موسیقی، بدون بکار بردن ساز، ذهن را برای محاسبه ریتم در نوازنده تربیت می نماید. آنچه که در مقاله " نت خوانی و اجرا" پیشتر بطور مفصل تری بیان شده، در این زمینه می تواند مفید باشد.

در دوره ای که هنرجو سرگرم فراگیری دوره نوازندگی است، یکی از راههای خوب برای فراگیری محاسبه و اجرای ریتم درهنگام نواختن با ساز، اجرای ریتم توسط پا یا اصطلاحا روش" پا زدن" می باشد.

اما اشتباه شایعی که غالبا در اوایل این دوره برای محاسبه ریتم توسط روش پا زدن اتفاق می افتد، بدینگونه است که هنرجویان ابتدا شروع به نواختن می نمایند و سپس بر اساس نحوه نواختنشان شروع به پازدن می کنند و در این حالت که دیگر زمان پازدن ها با یکدیگر برابر نیست و حالت دلبخواهی در اجرای ریتم اتفاق می افتد، یعنی بعضی نت ها کوتاه تر و بعضی دیگر بلندتر از لحاظ زمانی اجرا می شوند.

متاسفانه این اشتباه باعث می گردد تا بجای آنکه هنرجو اجرای خود را بر پایه ریتم قطعه شکل دهد، ریتم قطعه را بر پایه تصورات و اجرای خود شکل می دهد و در این حالت دیگر قطعه با ریتم اصلی و صحیح خود اجرا نمی گردد و هنرجو نیز با تصور اینکه توسط روش پازدن ریتم نواختن خود را تحت کنترل دارد، یک تصورغلط از ریتم قطعه در ذهن خود پرورانده و بدون اطلاع از وجود این مسئله، ذهنیتی اشتباه از موسیقی مورد اجرا و ریتم آن پیدا کرده و درهنگام نواختنش این مورد بشدت نمود پیدا می کند.

برای کمک به حل این مشکل می توانیم از دستگاه مترونم استفاده کنیم. هنرجو درهنگام نواختن با پازدن و استفاده همزمان از مترونم و هماهنگ نمودن ریتم پا با ریتم انتخاب شده برای مترونم، می تواند ذهن خود را برای اجرای صحیح ریتم پرورش دهد و مشکلی را که در بالا به آن اشاره شد را بتدریج حل نماید.

مترونم دستگاه بسیار مفیدی است که استفاده از آن امروزه در دنیا، عملی بسیار معمول و جا افتاده می باشد. این دستگاه غیر از آنکه ریتم صحیح و بدون خطا و نوسانی را به نوازنده ارائه می کند، دایره زمانی و محدوده ضربی هر یک از ریتم های مختلف از کندترین تا سریعترین را، مانند لارگو(Largo)، آداجیو(Adagio)، آلگرو(Allegro)، پرستو(Presto) و غیره را در اختیار نوازنده می گذارد.

به مرور که فرد در نوازندگی مهارت می یابد، در اجرای صحیح و بدون نوسان انواع ریتم ها نیز تواناتر می گردد و کم کم می تواند بحدی از توانایی برسد که حتی بدون پازدن یا استفاده از مترونم ریتم موسیقی را بخوبی اجرا نماید و کمتر دچار اشتباهات ریتمیک شود.

تمرین های ریتم خوانی قطعات بدون ساز، پا زدن و مترونم همگی ابزارهایی هستند که کمک به نوازنده می کنند تا ذهن او به توانایی محاسبه دقیق ریتم موسیقی رسد و نباید اینگونه تصورداشت که ازهمان روزهای آغازین آموزش، هنرجو بدون کمک گیری از روشهایی از این دست، قادر به اجرای بی نقص ریتم موسیقی می گردد.

18- استفاده از آینه درهنگام تمرین بعنوان ابزاری کنترل کننده، چگونه به نوازنده کمک می کند؟
هنگامی که نوازنده از تمرین نمودن ساز روبروی آینه بهره می جوید، در واقع مانند اینست که او از یک مربی برای کنترل استیل نواختنش بهره می جوید. با استفاده از آینه که می تواند در نقاط و زوایای مختلف دید نوازنده قرار گیرد، امکان کنترل استیل اندام های بدن نوازنده برای او فراهم می گردد.

زیرا اولا، در بسیاری از سازها، وقتی نوازنده مشغول تمرین کردن با ساز است، کلیه زوایا و حالات مختلف اندامهایش در دید مستقیم او نیستند و گاهی ابعاد خود ساز و همینطور نحوه دست گرفتن آن باعث می شود تا نوازنده نتواند مستقیما وضعیت سر و گردن، شانه ها، انگشتها و مچ و دستانش، کمر و یا پاهایش را ببیند و از رعایت وضعیت صحیح استیل آنها، غافل می گردد.

و ثانیا، با توجه به اینکه بسیاری از نکات مختلف موسیقایی وجود دارند که در هنگام تمرین بایستی توسط نوازنده کنترل گردند، این امکان بوجود می آید که فرد از دقت به استیل نواختنش غافل گردد. در اینجاست که اهمیت استفاده از آینه مشخص می گردد و به کمک آن می توان به بررسی زوایای کور وغیر قابل رویت مستقیم اندام ها، درهنگام نواختن پرداخت.

نوشته های دیگران()

نوشته های دیگران()

موسیقی پاپ
تاثیر موسیقی بر شخصیت افراد
در مورد تاثیر موسیقی
مطلبی خواندنی در مورد موسیقی DNA
اموزش پیانو
انتخاب یک استاد پیانوی خوب
اصطلاحات فلامنکو
پیشگیری از وحشت و اضطراب در اجرای کنسرت
هنر فلامنکو اصیل
نینا پاستوری
برنامه دیکشنری گیتار
سلام
نت ها در ویولون
سلام
[عناوین آرشیوشده]